Euthanasie betekend genade dood!

Het onderwerp van heden avond is niet zomaar gekozen. Het is namelijk op verzoek van Jaap die hier tegen aan is gelopen in zin persoonlijk leven.

De grote vraag is natuurlijk “Hoe moet ik er als christen mee om gaan?”

Maar zo zijn er wel meer vragen die wij kunnen bedenken en stellen. Hoe als het onszelf betreft? Of hoe als het iemand treft die ons dierbaar is? En is dat een christen of niet? Ga zo maar door…

In num. 23:10b staat “Moge mijn ziel de dood van de oprechte sterven en mijn einde zijn als dat van hem.” [HSV]. En is dat niet wat we voor een ieder wensen, een goede dood?

De eerste vraag die er is, is deze “Hebben wij het recht om over onze eigen, en andermans, leven te beschikken met als die hier een einde aan te maken?”

Het antwoord op deze vraag valt uiteen in twee delen. De (politiek) Maatschappelijke en de Bijbelse.

Eerst maar even met het simpelste beginnen, het maatschappelijke deel. Tenminste, het is simpel als we kijken wat de Nederlandse wet hierover zegt.

Nadat minister Els Borst in 1998 minister werd kon zij de euthanasiewet door het parlement loodsen.

Nadat de Eerste Kamer op 10 april 2001 de euthanasiewet aannam, zei Els Borst: ‘Het is volbracht.’ De minister van Volksgezondheid had in een interview de woorden gebezigd die volgens het evangelie van Johannes door Jezus aan het kruis zijn gesproken voordat hij stierf.

Dit is een uiteindelijk flinke rel geworden en heeft ze haar woorden terug genomen.

Maar wat verstaan we onder euthanasie, er zijn nogal wat voorwaarden waar deze aan moet voldoen:

• Active levensbeëindiging
• Op een zo pijnloos mogelijke manier
• Uitsluitend door een arts
• Op uitdrukkelijk verzoek van de patiënt
• Het moet vrijwillig zijn
• Er moet spraken zijn van uitzichtloos lijden
• De patiënt moet uitbehandeld zijn
• Een tweede arts
• Zijn de juiste medicijnen gebruikt

Om langs deze weg een einde te maken aan het lijden van de patiënt moet aan alle voorwaarde worden voldaan. Naast bovenstaande actieve vorm is er ook nog een passieve vorm van euthanasie.

We spreken hier dan van palliatieve zorg. In de huidige tijd bestaan er voldoende middelen om het lijden te verzachten. Pijn bestrijden kan ook het leven verkorten.

En als na grondige toetsing aan al deze voorwaarde wordt voldaan moet er een arts zijn die deze ook daadwerkelijk wil uitvoeren. Een arts zal dit ook met een goed geweten moeten kunnen doen.

Hierna volgt er nog een hele procedure waar de arts aan moet voldoen, zoals samen een datum en tijd kiezen en de manier waarop dit zal gaan gebeuren.

De grote vraag in deze is dan ook, kunnen wij als christenen recht voor God staan als wij deze weg kiezen? En wat dan als onze naasten deze weg kiezen, hoe gaan wij daar mee om?

In feite is euthanasie niet meer dan hulp bij zelfdoding en is dat wel de enige weg naar een barmhartig einde? Als het gaat om een passieve vorm van euthanasie, wat zou inhouden dat men afziet van verdere behandeling, dan zal dat in de christelijke ethiek geen probleem op leveren. Dit kan ook versterving inhouden, dus het onthouden van vocht, voedsel of medicatie.

Wat wij als christen willen weten is wat de Bijbel zegt over euthanasie. Het probleem hier is dat het onderwerp van euthanasie zelf niet in de Bijbel voor komt daar dit in die tijd niet aan de orde was.

Als wij tot deze daad over gaan, komen we dan nog in de Hemel? Wat zou de Here God zeggen als wij voor de poort staan?

Naast de genoemde lichamelijke problemen om tot euthanasie over te gaan is er steeds meer sprake van ondragelijk psychisch lijden. Ik zie het steeds meer voorkomen op tv en socialmedia.

Dat het land enorm heeft moeten inleveren v.w.b. de geestelijke zorg is bekend maar het trieste is dat ik ook christenen ben tegen gekomen die om deze reden een einde aan hun leven wilden.

Schieten wij dan niet ernstig te kort als het gaat om pastorale zorg?

Een van de argumenten voor euthanasie is dat het leven van de patiënt voltooit zou zijn. Dat het leven voor deze persoon waardeloos is.

Er zijn veel voor en tegens neer te zetten als het gaat om dit moeilijke onderwerp. En als je er zelf niks mee te maken heb is het o zo makkelijk om een mening te hebben maar ga er maar aan staan als het om jou gaat of iemand die je dierbaar is.

Wil je die lang laten lijden of gun je die een genade dood?

Het blijft een spanningsveld tussen principe en praktijk!

God is onze schepper en Hij is het die ons het leven heeft gegeven. Voor God is een leven nooit waardeloos. Het is daarom ook God die bepaald of ons leven voltooit is.

We kunnen hier van alles van vinden en gelukkig mag dat oom maar uiteindelijk geld er maar één ding – GOD heeft het laatste Woord!!

AMEN